zuì wēng tíng jì
醉翁亭记

huán chú jiē shān yě.
环滁皆山也。
qí xī nán zhū fēng, lín hè yóu měi, wàng zhī wèi rán ér shēn xiù zhě, láng yá yě.
其西南诸峰，林壑尤美，望之蔚然而深秀者，琅琊也。
shān xíng liù qī lǐ, jiàn wén shuǐ shēng chán chán ér xiè chū yú liǎng fēng zhī jiān zhě, niàng quán yě.
山行六七里，渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者，酿泉也。
fēng huí lù zhuǎn, yǒu tíng yì rán lín yú quán shàng zhě, zuì wēng tíng yě.
峰回路转，有亭翼然临于泉上者，醉翁亭也。
zuò tíng zhě shuí? shān zhī sēng zhì xiān yě.
作亭者谁？山之僧智仙也。
míng zhī zhě shuí? tài shǒu zì wèi yě.
名之者谁？太守自谓也。
tài shǒu yǔ kè lái yǐn yú cǐ, yǐn shǎo zhé zuì, ér nián yòu zuì gāo, gù zì hào yuē zuì wēng yě.
太守与客来饮于此，饮少辄醉，而年又最高，故自号曰醉翁也。
zuì wēng zhī yì bù zài jiǔ, zài hu shān shuǐ zhī jiān yě.
醉翁之意不在酒，在乎山水之间也。
shān shuǐ zhī lè, dé zhī xīn ér yù zhī jiǔ yě.
山水之乐，得之心而寓之酒也。
ruò fú rì chū ér lín fēi kāi, yún guī ér yán xué míng, huì míng biàn huà zhě, shān jiān zhī zhāo mù yě.
若夫日出而林霏开，云归而岩穴暝，晦明变化者，山间之朝暮也。
yě fāng fā ér yōu xiāng, jiā mù xiù ér fán yīn, fēng shuāng gāo jié, shuǐ luò ér shí chū zhě, shān jiān zhī sì shí yě.
野芳发而幽香，佳木秀而繁阴，风霜高洁，水落而石出者，山间之四时也。
cháo ér wǎng, mù ér guī, sì shí zhī jǐng bù tóng, ér lè yì wú qióng yě.
朝而往，暮而归，四时之景不同，而乐亦无穷也。
zhì yú fù zhě gē yú tú, xíng zhě xiū yú shù, qián zhě hū, hòu zhě yīng, yǔ lǚ tí xié, wǎng lái ér bù jué zhě, chú rén yóu yě.
至于负者歌于途，行者休于树，前者呼，后者应，伛偻提携，往来而不绝者，滁人游也。
lín xī ér yú, xī shēn ér yú féi.
临溪而渔，溪深而鱼肥。
niàng quán wèi jiǔ, quán xiāng ér jiǔ liè shān yáo yě sù, zá rán ér qián chén zhě, tài shǒu yàn yě.
酿泉为酒，泉香而酒洌；山肴野蔌，杂然而前陈者，太守宴也。
yàn hān zhī lè, fēi sī fēi zhú, shè zhě zhōng, yì zhě shèng, gōng chóu jiāo cuò, qǐ zuò ér xuān huá zhě, zhòng bīn huān yě.
宴酣之乐，非丝非竹，射者中，弈者胜，觥筹交错，起坐而喧哗者，众宾欢也。
cāng yán bái fà, tuí rán hū qí jiān zhě, tài shǒu zuì yě.
苍颜白发，颓然乎其间者，太守醉也。
yǐ ér xī yáng zài shān, rén yǐng sǎn luàn, tài shǒu guī ér bīn kè cóng yě.
已而夕阳在山，人影散乱，太守归而宾客从也。
shù lín yīn yì, míng shēng shàng xià, yóu rén qù ér qín niǎo lè yě.
树林阴翳，鸣声上下，游人去而禽鸟乐也。
rán ér qín niǎo zhī shān lín zhī lè, ér bù zhī rén zhī lè rén zhī cóng tài shǒu yóu ér lè, ér bù zhī tài shǒu zhī lè qí lè yě.
然而禽鸟知山林之乐，而不知人之乐；人知从太守游而乐，而不知太守之乐其乐也。
zuì néng tóng qí lè, xǐng néng shù yǐ wén zhě, tài shǒu yě.
醉能同其乐，醒能述以文者，太守也。
tài shǒu wèi shuí? lú líng ōu yáng xiū yě.
太守谓谁？庐陵欧阳修也。