táng dào rén yán tiān mù shān shàng fǔ shì léi yǔ měi dà léi diàn dàn wén yún zhōng
唐道人言天目山上俯视雷雨每大雷电但闻云中

yǐ wài fú míng gèng wài shēn, qū qū léi diàn ruò wéi shén.
已外浮名更外身，区区雷电若为神。
shān tóu zhǐ zuò yīng ér kàn, wú xiàn rén jiān shī zhù rén.
山头只作婴儿看，无限人间失箸人。