mō yú ér yàn qiū cí
摸鱼儿 雁丘词
wèn shì jiān qíng shì hé wù, zhí jiào shēng sǐ xiāng xǔ?
问世间情是何物,直教生死相许?
tiān nán dì běi shuāng fēi kè, lǎo chì jǐ huí hán shǔ!
天南地北双飞客,老翅几回寒暑!
huān lè qù, lí bié kǔ, shì zhōng gèng yǒu chī ér nǚ.
欢乐趣,离别苦,是中更有痴儿女。
jūn yīng yǒu yǔ: miǎo wàn lǐ céng yún,
君应有语:渺万里层云,
qiān shān mù xuě, zhǐ yǐng xiàng shuí qù!
千山暮雪,只影向谁去!
héng fén lù, jì mò dāng nián xiāo gǔ,
横汾路,寂寞当年箫鼓,
huāng yān yī jiù píng chǔ.
荒烟依旧平楚。
zhāo hún chǔ xiē hé jiē jí, shān guǐ zì tí fēng yǔ.
招魂楚些何嗟及,山鬼自啼风雨。
tiān yě dù, wèi dé yǔ, yīng ér yàn zi jù huáng tǔ.
天也妒,未得与,莺儿燕子俱黄土。
qiān qiū wàn gǔ, wèi liú dài sāo rén,
千秋万古,为留待骚人,
kuáng gē tòng yǐn, lái fǎng yàn qiū chù.
狂歌痛饮,来访雁丘处。